As the title of this post suggests, this is a two year old review that never got published of the exhibtion 'A rolling stone gathers no moss' by Kasper De Vos at De Brakke Grond in Amsterdam, the Netherlands. It was written in my native Dutch and will not be translated here:
Het oudste werk is het kleinste werk, het is het langst geleden gemaakt. Het hoogste werk is het nieuwste werk, of dat is het zwaarste. Het platste werk is een video. Het één na platste een tekening. Of een schilderij, er is immers verf gebruikt.
De tekening heeft een onbekend aantal kleine gaatjes in de hoeken van waar ze eerder is opgehangen. Ik heb ze niet geteld.
Vier werken zijn blauw, rood en geel. Twee werken bestaan voornamelijk uit grijstinten. Alle werken bestaan uit verschillende onderdelen, het kleinste werk heeft daarvan de minste. Het grootste werk heeft de meeste: 2 metalen schragen, 3 multiplex platen, twaalf in verstek gezaagde latten van eenzelfde multiplex, 56 snelbouwstenen, 32 in verstek gezaagd, vier houten latten, geïmpregneerd, idem vier latten betonplex met één dakkoepel daar bovenop. Binnen in dit bouwwerk bevinden zich een groot, maar onbekend, aantal maïskorrels, welke het werk altijd al haar de kwalificatie hadden bezorgd.
Negen werken staan in de ruimte, één is er strategisch buitengeplaatst. Wat ontbreekt is een ei-machine.
While I couldn't find an outlet to publish the text, the last sentence later motivated the artist to make the work Egg Terror In The Manufactory for the exhibition Dulle Griet at LLS Paleis, Antwerp.
